Rama H razem z technologią wielkiej płyty stanowiły najpopularniejsze technologie w budownictwie mieszkaniowym w czasach PRL-u. Wykorzystanie gotowych elementów, dostarczanych na plac budowy prosto z fabryki, znacznie skracało czas potrzebny na postawienie nowego bloku mieszkalnego i miało na celu zaspokojenie ogromnych potrzeb mieszkaniowych.
Pierwsze budynki wznoszone w technologii ramy H zaczęły powstawać w latach pięćdziesiątych XX wieku. Najwięcej mieszkań w budynkach opartych o tę technologię oddawano do użytku w latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych. Do dziś są one użytkowane, dostępne do zakupu na rynku wtórnym i cieszą się popularnością.
Rozwiązania nawiązujące do tej technologii stosowane są również we współczesnym budownictwie deweloperskim. Pozwalają one na szybką realizację nowoczesnych, łatwych w aranżacji obiektów mieszkaniowych i komercyjnych.
Zalety i wady budynków w technologii ramy H
Nazwa technologii pochodzi od metody budowy. Była ona oparta o prefabrykowaną żelbetonową ramę w kształcie przypominającym rozciągniętą w poziomie literę H. Żelbetowy szkielet stanowił konstrukcję nośną, która była wypełniania cegłami i pustakami.
Niewątpliwą zaletą budynków zrealizowanych w technologii ramy H jest brak ścian nośnych wewnątrz obiektu. Dzięki temu możliwa jest łatwa aranżacja wnętrza i dostosowanie pomieszczeń do własnych potrzeb w stopniu nieosiągalnym w przypadku konkurencyjnej wielkiej płyty.
Budynki zrealizowane w technologii ramy H cechują się również wysoką trwałością. W przypadku ramy H jest ona praktycznie nieograniczona, natomiast pierwotna trwałość budynków z wielkiej płyty szacowana była na 50-60 lat. Budynki, których zakładany czas eksploatacji w wielu przypadkach już minął, wymagają kontroli, konserwacji i remontów.
Ze względu na zastosowane materiały i lepszą od wielkiej płyty jakość wykonania konstrukcji budynki w ramie H posiadają dobrą termoizolację, co obniża koszty eksploatacji mieszkań.
Wadą obiektów wznoszonych tym sposobem są elementy konstrukcyjne, czyli słupy (pionowe) i podciągi (poziome), na których spoczywają płyty stropowe. Wpływają one na układ pomieszczeń, w pewnym stopniu ograniczają sposób aranżacji i są widoczne we wnętrzach.
Na komfort mieszkania negatywnie wpływa wysokość pomieszczeń, ograniczona najczęściej do dopuszczalnego minimum 250 centymetrów oraz wielkość mieszkań.
Dobre lokalizacje osiedli budowanych w technologii ramy H
Wiele osiedli budowanych w technologii ramy H powstawało na obszarach zabudowy zniszczonej podczas II wojny światowej. To sprawia, że często są one położone w bliskim sąsiedztwie centrów miast i są dobrze skomunikowane.
Osiedla są zazwyczaj wyposażone w całą niezbędną infrastrukturę i oferują dostęp do niezbędnych obiektów usługowych i użyteczności publicznej, takich jak szkoły, sklepy, czy ośrodki zdrowia.
To sprawia, że mimo problemów z miejscami parkingowymi, które na etapie budowy bloków nie były planowane w liczbie spełniającej nasze obecne potrzeby, mieszkania w budynkach opartych o ramę H wciąż cieszą się popularnością.